Karima Ari (33) werkt voor Mercedes-Benz en is vandaag keyaccountmanager voor Wallonië en Luxemburg. Ze werkt ondertussen bijna negen jaar voor het bedrijf en oefent er haar derde job uit. Maatschappelijke impact is een hele belangrijke factor in haar leven, en zowel op als naast de werkvloer probeert Karima daaraan haar steentje bij te dragen door als Marokkaanse vrouw te bewijzen dat ze alle beperkende overtuigingen achter zich mag en kan laten. We spreken met Karima over het verlaten van je comfortzone, over jezelf ontwikkelen en over groeien.
Wie ben je op en naast de werkvloer?
“Ik werk ondertussen al bijna negen jaar voor Mercedes-Benz en ben vandaag actief als keyaccountmanager voor Wallonië en Luxemburg. In die functie ben ik verantwoordelijk voor de fleetontwikkeling in die regio. Een job die ik graag uitoefen en waarin ik nog iedere dag kan bijleren, wat voor mij een fijne drijfveer is. Binnen Mercedes-Benz probeer ik vooral om mezelf te blijven uitdagen om te groeien op persoonlijk vlak, en ik vind het bijzonder fijn als ik daarbij ook andere mensen kan helpen om verder te geraken. Omdat ik vandaag in mijn job niet altijd een maatschappelijke impact kan maken, wil ik – met kleine stappen en door kleine gebaren – ook tonen aan jongere generaties en medewerkers met een andere afkomst dat er altijd groeimogelijkheden zijn.
Het maken van impact probeer ik ook door te trekken naast de werkvloer. Tijdens de coronacrisis startte ik als vrijwilliger voor A Seat At The Table, en later ook voor Gentlewomen’s club. Ik doe al elf jaar aan jiujitsu en werd onlangs ook benoemd als nationaal scheidsrechter, een functie waarmee ik toch ook een soort van maatschappelijke voldoening creëer.”
Hoe is jouw corporate carrière tot hiertoe verlopen?
“Ik ben bijna negen jaar geleden afgestudeerd als master in de handelswetenschappen. Ik had – al tijdens mijn studies – het uitgangspunt dat ik zo snel mogelijk een job moest vinden. Ik voelde een grote maatschappelijke druk, en ongetwijfeld speelden er ook belemmerende overtuigingen mee. Ondertussen besef ik dat ik een goede studie heb genoten en dat ook ik een belangrijke bijdrage kan leveren aan een bedrijf, maar dat besef was er negen jaar geleden nog niet.
Ik tekende – nog voor ik mijn diploma in handen had – een interimcontract voor drie maanden bij Mercedes-Benz. Ik startte met een open geest en een grote portie enthousiasme: ik zie wel wat er op me afkomt, en laat het vooral een goede leerschool zijn. Mijn doel – op dat moment nog onbewust – was en is vooral om zoveel mogelijk ervaringen op te doen en mezelf te ontwikkelen. Mercedes-Benz was tot hiertoe altijd een ideale partner om dat te verwezenlijken.
Initieel voelde ik altijd een drang om de corporate ladder te beklimmen: ik wilde verticaal groeien. Ik startte als kredietanalist en contractbeheerder op de financiële afdeling. Na een tijdje kwam er een opportuniteit als rechterhand van de CEO; een kans die ik met beide handen greep omdat het me opnieuw de mogelijkheid gaf om me te ontwikkelen. Ik werd geselecteerd voor de job, niet op basis van mijn ervaring maar vooral op basis van de prestaties en de gedrevenheid die ik in de vorige functie had getoond.
Na vier jaar in die functie besloot ik om verder te groeien als keyaccountmanager voor Wallonië. Ik ben vandaag verantwoordelijk voor de fleetontwikkeling in Wallonië en Luxemburg, een functie waarin ik veel vrijheid krijg. En dat is nieuw voor mij, omdat ik best goed presteer onder druk en het nu aan mij is om die druk zélf te creëren.
Ruim acht jaar en drie functies bij Mercedes-Benz later leerde ik mezelf ook veel beter kennen. Ik weet nu dat ik niet echt op zoek ben naar een verticale promotie, maar dat ik nog steeds vooral streef naar zelfontwikkeling. Ik sta graag in contact met klanten en heb geleerd hoe ik best kan omgaan met vrijheid om efficiënte resultaten te kunnen opleveren. Mercedes-Benz biedt verschillende mogelijkheden aan om mezelf te leren kennen en te ontwikkelen: ik volg opleidingen en kreeg recentelijk ook een mentor toebedeeld, waarmee ik ga samenzitten over mijn toekomst. Want hoewel ik tevreden ben over mijn functie, wil ik niet vast komen te zitten in de gouden kooi.”
Bij 50 Koffies omschrijven we intrapreneurs als medewerkers die hun (uitdagende) job met een ondernemende mindset én een grote portie ondernemerschap en proactiviteit uitoefenen. Kan je jezelf vinden in die omschrijving?
"Ik heb in iedere functie geprobeerd om actief kansen te zoeken en te grijpen, met als uiteindelijke doel mezelf te ontwikkelen. Daarbij was het voor mij belangrijk om iedereen het licht te gunnen: het is niet omdat ik wil klimmen, dat ik anderen daardoor naar beneden zou moeten halen. Verder heb ik ook altijd geprobeerd om uit mijn comfortzone te komen, en die drive komt zeker niet alleen voort uit mijn persoonlijke gedrevenheid maar zeker ook uit de belemmerende overtuiging dat ik als Marokkaanse vrouw in een mannenwereld vooral scherp moest blijven. Ik denk dat ik – met die achtergrond – net harder heb gewerkt om er te geraken, omdat het doel voor mij onbereikbaarder leek of was. Maar het is me gelukt, en ik doe er vandaag ook alles aan om jongeren en collega’s met dezelfde overtuigingen te laten voelen dat ook zij kunnen geraken waar ik vandaag ben.
Als ik mijn karakter zou moeten omschrijven, dan zou het woord ‘intensief’ daar zeker in voorkomen. Maar die karaktertrek paste niet helemaal bij het corporate ondernemen, en daar kreeg ik in het verleden ook al waarschuwingen voor. Ik heb hard gewerkt aan mijn manier van samenwerken waardoor ik vandaag beter kan communiceren met verschillende teams."
Heb je ooit het gevoel gehad dat je wilde ondernemen? Zie je jezelf in de toekomst nog ondernemen?
"Ja, en dat gevoel lijkt te groeien. Ik werk graag voor Mercedes-Benz en heb respect voor mijn oversten. Mijn leidinggevenden zijn intelligente mensen met tonnen ervaring. Toch worstel ik zelf soms met het feit dat ik (zelfs kleine) dingen in gang wil zetten en daarbij blijf botsen op de logheid van corporate structuren en processen. Mijn stemmetje binnen dit grote bedrijf is klein, en soms stoort het me dat mijn impact eerder beperkt blijft.
Op dit moment wil ik leren hoe ik een team efficiënt kan leiden als een goede manager, met de verantwoordelijkheden en de autonomie die daarbij komen kijken. Klimmen op de corporate lader is mooi meegenomen, maar niet langer een absolute must. De rode draad in mijn leven en carrière blijft zelfontwikkeling, dus is het voor mij nu zoeken naar mijn specifieke talenten en naar een manier om die verder aan te scherpen. Vervolgens wil ik proberen mijn talenten in te zetten om (maatschappelijke) impact te maken."
Wat is jouw ambitie? Is die ambitie haalbaar, rekening houdend met je huidige workload en de toekomstige verwachtingen?
"De voorbije jaren heb ik beseft dat maatschappelijke impact en voldoening mijn streefdoel zijn geworden. Ik ben heel dankbaar voor waar ik vandaag sta en voor de job die ik uitoefen, en daarnaast zou ik graag willen inzetten op meer impact. Om dat te kunnen doen, denk ik eerder aan een hobby of een bijberoep. Een keuze die ik echter niet zo gemakkelijk of snel kan maken, omdat ik vandaag nog worstel met het vinden en inzetten van mijn concrete talenten. En het is net door de drukte van een full-time job dat ik ruimte en tijd mis om aan mezelf te werken. Een vicieuze cirkel, maar ik ben ervan overtuigd dat ik er stap voor stap wel zal komen."
Hoe omschrijf je je loyaliteit naar je bedrijf toe?
"Vandaag is het voor mij vooral belangrijk dat ik mijn job graag doe, dat ik ze serieus uitvoer en dat ik een grote drive voel. Ik heb bijzonder veel geluk met mijn managers en met mijn team, zeker als ik vergelijk met collega’s of met vrienden. Mercedes-Benz is een fantastische werkgever, maar het is niet mijn bedrijf, om het zo te zeggen. Ik heb geen interesse in het afgaan van de volledige autosector, dus ik sta niet te wachten op een voorstel van een concurrent – integendeel. Op dit punt in mijn carrière zijn het verder ontwikkelen van mijn competenties en (verborgen) talenten alsook het creëren van impact op hoger niveau mijn voornaamste doelen."
Hoe heb jij je zelfstandige mindset ontwikkeld? Zit intrapreneurship in de bedrijfscultuur?
"Het ondernemende zit wel in mij. Zoals ik al aanhaalde, ben ik gedreven omwille van die grote nood aan zelfontwikkeling. Binnen corporate structuren worden medewerkers daarin soms afgeremd. Binnen Mercedes-Benz zijn er gelukkig kansen genoeg om intern te groeien, en ook naast mijn job wil ik mezelf blijven ontwikkelen. Ik ben dus ook heel benieuwd naar waar ik over enkele jaren zal staan. To be continued ..."